vrijdag 23 mei 2014

Hoe geniet ik van de kleine dingen?

Soms kan ik intens genieten van de kleine dingen. Het is zo fijn om te zo te kunnen genieten van iets wat helemaal niks kost. En ik denk dat iedereen dit kan leren.

Ik snap dat het voor veel mensen lastig is vooral als je een druk leven hebt. Je bent vaak bezig met alles wat nog moet gebeuren. Tijdens mijn revalidatie heb ik geleerd soms gewoon even stil te staan bij nu.

Jezelf een paar vragen stellen:
- wat zie ik?
- wat voel ik?
- wat ruik ik?
- wat hoor ik?

Het zijn simpele vragen met soms een heel mooi antwoord. Om een voorbeeld te noemen als je in je bed ligt tijdens het wakker worden. Het dekbed of kussen wat zo lekker zacht is. Als je naar de auto loopt de vogels die je hoort fluiten. In de winter die bak koffie of thee die heerlijk warm voelt. De mooie lucht van gisteren avond.

















Door gewoon even bij die kleine dingen stil te staan vergeet je heel even je drukke leven. Je staat heel even stil bij het hier en nu. Gewoon heel even een klein geniet momentje. In het begin kost het nog wat moeite en moet je er bewust bij nadenken. Maar echt na een tijdje gaat het vanzelf.

Je oren horen de kleine geluiden, je ogen vallen op dat ene mooie, je ruikt die heerlijke geur en je voelt datgene wat zo fijn voelt. En dan ga je zien in elke dag zit er meer om van te genieten dan je denkt. En dat gewoon gratis.

Mijn ervaring is dat die kleine geniet momentjes het leven zoveel leuker maken. En uiteindelijk kost het niks. Zelfs geen extra tijd.

Het kost niks maar je hebt er wat moois voor terug, fijn toch?

zondag 18 mei 2014

25 dingen die mij blij maakte deze week

Een lijstje van dingen die mij blij maken.

  • Dat het in mijn huisje kouder is dan buiten
  • Nieuwe dingen uitproberen
  • Fotograferen
  • Mijn kat















  • De geur van schone was
  • Schoon gedoucht in een schoon bed
  • Mijn eigen huisje
  • De kat van mijn ouders
  • De zon
  • Ergens heel erg tegen op zien en dat het dan heel erg goed slaagt
  • Gezelligheid
  • Dansen
  • Uit probeersels die heel goed lukken
  • Recepten die slagen
  • Als na een week wachten de volgende aflevering van mijn favo serie weer op tv is
  • Licht, in mijn huis of waar dan ook
  • Kleding maken en daar complimenten op krijgen
  • Dat mijn haar bijna in staart kan
  • Een warme douche
  • Mijn neon gele nike roshe run
  • Eindelijk een Beatles T shirt hebben






















  • Goede muziek
  • Mooie foto's
  • Internet
  • Mensen kunnen helpen

En eigenlijk waren het er nog veel meer :)

Wat maakte jullie blij?

donderdag 15 mei 2014

Elkaar de hand schudden is beter dan vechten

Vandaag een zelf geschreven gedicht die een plekje op mijn blog verdiend. Het eerste gedeelte heb ik in 2009 geschreven. Het 2e gedeelte is een aanvulling erop die heb ik een paar weken geleden geschreven.


Een gevecht zonder eind
Een gevecht waarvan je weet 
dat je tegenstander ook je naaste is 
Een gevecht waar niet te winnen valt 
maar ook niet te verliezen 
Een gevecht waar je mee door zal moeten 
Een gevecht zonder vijand 
Een gevecht tegen iets wat bij je hoort 
Een gevecht tegen chronische pijn 

Waarom toch vechten 
zou het niet makkelijker zijn om 
elkaar de hand te geven
hand in hand te gaan met de pijn 
naast elkaar durven staan ipv tegen over elkaar 
samen het leven aan te gaan 
het zou veel kostbare energie schelen 
frustraties wegnemen 
en waarschijnlijk deuren openen 
Ooit zal ik mijn pijn de hand schudden.

dinsdag 13 mei 2014

Van letterallergie naar dagelijkse bezigheid.

Had ik vroeger een hekel aan alles waar een woord in voorkwam, heb ik nu moeite mijn facebook status in bedwang te houden. En lees ik wat af, ok vooral op internet dan. Maar hé t is lezen, toch?

Vroeger hield ik niet van schrijven. Ik vond het gewoon niet leuk en al helemaal niet als het over mijzelf moest gaan. Fantasie verhalen schudde ik als kind uit mijn mouw. Opstellen schrijven ging prima, en mijn cijfers waren goed. Maar nee ik vond het stom. Een dagboek bij houden heb ik ook nooit langer dan een week volgehouden, schrijven was gewoon niet mijn ding.

Net als lezen, lezen vond ik nog veel erger. Boeken lezen deed ik alleen als het moest voor school. Op de camping met mijn ouders zat ik met een boek op schoot voor me uit te staren. Ik kon gewoon niet begrijpen hoe ze in een week een paar boeken uit konden lezen.

En nu, nu lig ik regelmatig een boek te lezen en moet ik uitkijken dat mijn facebook status geen a4 lang word. En dat is nou precies de reden dat ik een blog ben gestart. Gewoon lekker typen over mijn leven, wat ik leuk vind, wat mij bezig houd en waar ik zin in heb. Gewoon legaal lange verhalen typen, nouja lang langer dan 3 zinnen. 
 
Blogs lezen is een dagelijkse bezigheid geworden. Al jaren volg ik verschillende beautyblogs. En wat me aanspreekt zijn de persoonlijke verhalen en de persoon achter de blog. Ok en de filmpjes, ik geef toe stiekem hoop ik elke dag weer dat er een filmpje is. En al vind ik de filmpjes stiekem toch t leukst om naar te kijken om ze zelf te maken trekt me niet. Youtube is gelijk “naakt” op internet, niks is meer prive en iedereen weet wie je bent. Achter tekst kan je jezelf nog een beetje verschuilen. En ja wie weet geef ik mezelf ooit ook bloot.

Nu vind ik mezelf niet de meest interessante persoon. Ik ben gewoon een jonge meid van 25. Ok misschien niet helemaal gewoon. Maar ik kan me niet voorstellen dat mensen mijn blog zouden volgen. En toch ga ik het doen gewoon voor mezelf. Gewoon om te kunnen schrijven, en dan niet op facebook. Gewoon schrijven wat ik wil zonder rekening houden met wat vrienden zouden denken. En natuurlijk om over een tijdje mijn eigen blogs terug te lezen. 

Verder probeer ik elke dag een foto er bij te plaatsen. Dit zal meestal niks met het verhaal te maken maar wel met mij. Een foto waar ik blij van word, een geluksmomentje.  

Het begin van mijn schrijven is gezet en ik hoop nog veel bij te leren. Wie wil lezen lees vooral gezellig mee. Tips en opbouwende kritiek zijn welkom.  

Ilona 

maandag 12 mei 2014

Hoe mijn blog aan zijn naam kwam




Ik was al enige tijd aan het brainstormen over de naam van mijn blog. Had ik een naam was hij al bezet. Eigenlijk had ik het voor vandaag een beetje opgegeven, morgen immers weer een dag.


Ik pakte het boek ‘Taal is zeg maar echt mijn ding’ van Paulien Cornelisse erbij. Het blijft leuk om te lezen hoe zij over taal praat zo ook het stukje ‘iGelul’. In dit stukje tekst gaat het over dat na de iPod iPad en iPhone overal maar een i voor word gezet. En wat betekend die i nou eigenlijk, gewoon niks.

En ja dat ‘iGelul’ sprak me wel aan waarom omdat ik Ilona heet en die i dus wel ergens voor zou staan. Maar gelul is wel erg plat. Dus het werd iPraat, oftewel Ilona praat. Of Ikpraat, het kan allemaal.


Een neutrale naam dat is wat ik wilde omdat ik ga schrijven over wat ik leuk vind, en wat mij bezig houd. Voor vandaag even genoeg gekletst er moet nog genoeg aan de lay out gebeuren.

Morgen meer over hoe ik met bloggen begon.



Ilona